تأثیرات خشونت خانگی بر کودکان
قسمت دوم
ترجمه و تألیف از «خانه امن»
منبع: وب‌سایت دفتر سلامت زنان، وزارت سلامت و خدمت انسانی ایالات متحده آمریکا
تأثیرات بلندمدت خشونت یا آزار خانگی بر کودکان چیست؟
تحقیقات آر. مک‌دونالد و همکارانش در سال ۲۰۰۶ پیرامون تخمین تعداد کودکانی که در خانواده‌هایشان، خشونت میان شرکای زندگی اتفاق می‌افتد، نشان‌دهنده آن است که بیش از ۱۵ میلیون کودک در این کشور، در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که حداقل یک بار در آن‌ها، خشونت خانگی اتفاق افتاده است. این کودکان در معرض خطر بیشتری نسبت به ورود به روابط خشن یا ابراز خشونت در بزرگسالی هستند. برای مثال، پسربچه‌ای که خشونت علیه مادرش را دائماً مشاهده کند، ده برابر بیشتر امکان دارد تا زنی را که شریک زندگی‌اش خواهد بود، در بزرگسالی مورد خشونت قرار دهد. دختری که در خانواده‌ای پرورش می‌یابد که پدرش، مادرش را تحت خشونت قرار می‌دهد، شش برابر نسبت به دختری که در خانواده‌ای با این شرایط بزرگ نمی‌شود، امکان دارد تا خشونت جنسی را تجربه کند. این‌ها نتایجی است که ال. وارگاس و همکارانش در سال ۲۰۰۵، پس از تحقیقات خود پیرامون خشونت خانگی و کودکان، منتشر کردند.
کودکانی که مشاهده‌گر یا قربانی خشونت عاطفی، جسمی و جنسی هستند، به احتمال بسیار بیشتری در آینده، دچار مشکلات مربوط به سلامتی‌شان می‌شوند. این مشکلات شامل شرایط سلامت روانی مثل افسردگی و پریشانی است. هم‌چنین شامل دیابت، چاقی، بیماری‌های قلبی، اعتماد به نفس پایین و مشکلات دیگر.
بازیابی کودکانی که خشونت و آزار خانگی را مشاهده یا تجربه کرده‌اند
واکنش هر کودکی نسبت به آزار یا تروما متفاوت است. برخی کودکان توانایی بیشتری در کنار آمدن با شرایط را دارند و برخی دیگر حساس‌ترند. این که کودکان بتوانند پس از تجربیات خشونت و آزار، خود را بازیابی کنند، به عوامل بسیاری مرتبط است، از جمله:
- یک سیستم حمایتی قوی یا روابط خوب با بزرگسالان قابل اعتماد
- اعتماد به نفس بالا
- دوستی‌های سالم
با این که احتمالاً کودکان، خاطرات خود را از تجربه یا مشاهده خشونت، فراموش نخواهند کرد، اما می‌توانند راه‌هایی را فرا بگیرند که بتوانند با این خاطرات و احساسات، در روند رشدشان کنار بیایند. هرچه به کودکی که نیاز به کمک دارد، زودتر کمک کنیم، او شانس بیشتری دارد تا به یک بزرگسال سالم از نظر جسمی و روانی تبدیل شود…
