تأثیرات خشونت خانگی بر کودکان
قسمت اول
ترجمه و تألیف از «خانه امن»
منبع: وبسایت دفتر سلامت زنان، وزارت سلامت و خدمت انسانی ایالات متحده آمریکا
به نوشته ام. ان مودی و همکارانش در مقالهای تحت عنوان «نقش قانون منع خشونت علیه زنان در مطالعه خشونت خانگی توسط شریک زندگی: معضل سلامت عمومی» که در سال ۲۰۱۴ منتشر شده، بسیاری از کودکانی که در خانه در معرض خشونت قرار میگیرند، تجربه آزار فیزیکی را نیز دارند. ال. کی. گیلبرت و همکارانش نیز در نتایج تحقیقی پیرامون ارتباط میان تجربه سختیهای دوران کودکی و بیماریهای دوران بزرگسالی که در سال ۲۰۱۵ به این مسئله اشاره میکنند که کودکانی که خشونت خانگی را مشاهده میکنند یا خود قربانی این آزارها هستند، در معرض خطر شدید مشکلات جدی مربوط به سلامت جسم و روانند.
کودکانی که شاهد خشونت میان والدین خود هستند، به احتمال بیشتر در روابط آینده خود میتوانند نقش خشونتگر را بازی کنند. بنابراین اگر شما در معرض خشونت خانگی هستید، هرچند سخت، اما باید بدانید که این خشونت چگونه بر کودکان شما تأثیر میگذارد و چگونه باید از آنها محافظت کنید.
تأثیرات کوتاهمدت خشونت خانگی یا آزار بر کودکان چیست؟
کودکانی که در خانههایشان، یکی از والدین مورد آزار قرار میگیرد، بیشتر از دیگران احساس ترس یا دلواپسی میکنند. این کودکان ممکن است اغلب در این حالت دفاعی قرار بگیرند که خشونت بعدی چه زمانی اتفاق خواهد افتاد؟ این نگرانی منجر به واکنشهای متفاوتی در این کودکان میشود که به بازه سنیای بستگی دارد که در آن قرار دارند:
یک. کودکان در دوران پیش از مدرسه: کودکانی که خشونت توسط شریک زندگی را در خانههایشان مشاهده میکنند، احتمالاً شروع به انجام کارها و عاداتی خواهند کرد که وقتی کوچکتر بودند انجام میدادند، شبادراری، مکیدن انگشت شست، گریههای مداوم، و نق زدن از این جمله هستند. این کودکان ممکن است با دشواریهایی در به خواب رفتن و خوابیدن عمیق نیز مواجه شوند یا علائم لکنت زبان یا اضطراب شدید جدایی از خود بروز دهند.
دو. کودکان در سنین مدرسه: کودکان در این سن ممکن است درباره آزار رخ داده احساس گناه کرده و خود را سرزنش کنند. خشونت و آزار خانگی به اعتماد به نفس کودکان آسیب میزند و ممکن است منجر به این شود که در فعالیتهای مدرسه مشارکت نکرده و نمرات خوبی نیز کسب نکنند، دوستان کمتری نسبت به دیگران داشته باشند و همینطور نسبت به دیگران دچار مشکلات و دردسرهای بیشتری شوند. این کودکان، همچنین از سردرد و شکمدردهای بیشتری ممکن است رنج ببرند.
سه. نوجوانان: نوجوانانی که شاهد خشونت خانگی هستند، ممکن است دست به رفتارهای منفی بزنند. رفتارهایی از قبیل دعوا با اعضای خانواده یا فرار از مدرسه. آنها همچنین ممکن است درگیر رفتارهای خطرناک مانند داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و یا مصرف الکل و مواد مخدر نیز بشوند. این نوجوانان احتمالاً از کمبود اعتماد به نفس رنج خواهند برد و توانایی دوستیابی قویای نخواهند داشت. آنها ممکن است دست به خشونت و آزار علیه دیگران زده یا مرتکب اعمال خلاف قانون شوند. دفتر کودکان و خانواده در وزارت سلامت و خدمات انسانی ایالات متحده در سال ۲۰۱۴، نتایج تحقیقی را منتشر کرد که بر اساس آن، پسران نوجوان، بیش از دختران نوجوان دست به این اقدامات خواهند زد، در حالی که دختران نوجوان از عواقب دیگری چون ابتلا به افسردگی، بیش از پسران رنج میبرند.