Photo:Kasia Bialasiewicz/Bigstockphoto.com

مترجم: میترا پهلوان

در این نوشته مراحل لازم برای انجام مصاحبه‌ با قربانیان خشونت را مرور می‌کنیم.

مصاحبه با قربانیان خشونت شامل مراحل زیر است:

برنامه‌ریزی و آماده سازی

• مکان مناسب برای مصاحبه انتخاب کنید:

قربانی باید تصمیم بگیرد که آیا با انجام مصاحبه در اداره پلیس راحت است یا در مکانی دیگر مانند: خانه‌اشٰ در صورتی که امن باشد، بیمارستان و یا مراکز حمایتی. برای انجام مصاحبه در مرکز پلیس باید مکانی خصوصی با فاصله‌ای ازمتهم در نظر گرفته شود. برای مصاحبه از اتاق بازجویی نباید استفاده شود چون زن یا دختر مصاحبه شونده قربانی است و نه متهم.

• کسانی دیگری هم در مصاحبه می‌توانند شرکت کنند.

یک مامور آموزش دیده (ترجیحا زن، بستگی به مورد خشونت متفاوت باشد) باید مصاحبه را مدیریت کند. با موافقت قربانی، مامور دیگری هم می‌تواند به زن یا دختر قربانی در جریان مصاحبه کمک کند.

• سوال ها را از قبل آماده کنید

پرسنل باید سوال ها را بر اساس پروتکل موجود تهیه کند و یا راهنمای طرح پرسش که از طریق آن با حساسیت جزییات مربوط به حادثه مشخص شوند (چه کسی، چه چیزی، چگونه، چه زمانی، چه مکانی).

برای قربانی توضیح دهید.

مقدمه: به عنوان مقدمه، افسر باید خود را برای قربانی معرفی کند.

قوانین مصاحبه: مراحل مصاحبه باید برای قربانی توضیح داده شود و رضایت زن یا دختر قبل از شروع مصاحبه باید کسب شده باشد تا مطمئن شویم که قربانی مشکلی با توضیح دادن در مورد حادثه ندارد و از مراحل بعدی مطلع می باشد.

بخش اصلی

در ابتدا مامور باید به قربانی اجازه دهد که در مورد حادثه و تمام وقایعی که احساس می کند به حادثه مربوط است توضیح دهد، بدون قطع کردن صحبت‌های قربانی. باید زن یا دختر قربانی ترغیب شود تا تمام اتفاقاتی که افتاده است را به صورت کامل تعریف کند و زمان کافی برای این کار باید به او داده شود و مامور باید با دقت این اظهارات را ثبت کند.

سوال های کلی: بعد از توضیحات قربانی، مامور می‌تواند در مورد جزییات بیشتر یا روشن شدن توضیحات سوال بپرسد (سوالاتی مانند:«در مورد .. به من بگو»، «بعدش چه اتفاقی افتاد؟»، «در مورد … چه چیزهای دیگری به یاد داری؟»)

سوال های جزئی: سوال‌هایی که با «بله» و «خیر» جواب داده می‌شوند می‌توانند قسمت‌های جا مانده در توضیحات قربانی را تکمیل کند.

قسمت پایانی

• مراحل بعدی پیگیری: قربانیان باید از راه‌های دیگر حمایتی آگاه شوند (پزشکی، روانی، خانه‌های امن و مشاوره حقوقی) و هر جا که ممکن بود پلیس باید دسترسی قربانی به این امکانات را تسهیل کند (انتقال قربانی به مراکز حمایتی، دسترسی به وکیل). در موارد خشونت خانگی، قاچاق انسان، ازدواج اجباری و جرایم ناموسی باید قبل از پایان مصاحبه، موارد امنیتی در صورت بروز دوباره خشونت بررسی شود.
• جمع‌بندی: قبل از جمع‌بندی ، مصاحبه کننده باید آخرین فرصت را به قربانی بدهد تا هرگونه اطلاعات اضافی یا سوال در مورد مراحل بعدی دارد را مطرح کند. اقداماتی که پلیس پیگیری خواهد کرد را باید به اطلاع قربانی رساند (تا انتظاراتی بیش از حد توانایی پلیس ایجاد نشود ). در پایان مصاحبه کننده از قربانی به خاطر شرکت در مصاحبه تشکر کند.

ارزیابی

یک نفر یا یک گروه باید مصاحبه را بررسی کنند تا اقدامات بعدی شناسایی شوند. نکات جدید که در مصاحبه با آن برخورد کرده‌اند باید برجسته شده و اگر نیاز به بازبینی مجدد مراحل مصاحبه بود برای آن برنامه‌ریزی شود.

مثال عملی: پروتکل پلیس اوگاندا و مراحل قانونی برای مواجهه با قربانیان و مظنونان.

قوانین اصلی برای مواجهه با پرونده‌های خشونت خانگی:

صحبت با قربانی و مظنون به صورت جداگانه.

اطمینان دادن به قربانی در مورد محرمانه نگاه داشتن اطلاعاتش.

به مظنون منبع اطلاعات معرفی نشود.

با دقت و آرامش به قربانی گوش دهید.

از قضاوت کردن یا نتیجه گیری خودداری کنید.

به قربانی کمک کنید که تمام ابعاد قضیه را در نظر گرفته و گزینه های امنیتی برای خودش و کودکانش را در نظر بگیرد.

به او کمک کنید تا ریسک های موجود را بررسی کند.

کمک ها موجود برای زنان خشونت دیده را به او معرفی کنید.

او را به مراکز حمایتی دیگر معرفی کنید.

در قسمت بعد درباره کار با زنان خشونت‌دیده بخوانید.