عکس: وبسایت صد راز
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، با ارائه گزارش ۶ ماهه امسال به واحد مددکاری این انجمن، گفت: در نیمه نخست امسال، ۸۰ مورد کودکآزاری به این انجمن گزارش شده که ۴۵ درصد این موارد آزار بدنی، ۵۵ درصد عاطفی، ۳۶ درصد غفلت و ۱۰ درصد نیز شامل آزارهای جنسی بوده است. فرشید یزدانی در گفتگو با ایسنا، ضمن بیان این مطلب، افزود: ۴۵ درصد آزاردهندگان پدر، ۲۰ درصد مادر، ۱۴ درصد نامادری، ۲۰ درصد ناپدری و مابقی همسایههای این کودکان بودهاند.
خانواده کودکان آزاردیده با آسیبهایی چون اعتیاد، طلاق، فقر، بیماری، طرد شدن از طرف اقوام و اجتماع روبهرو بودند.
به گفته وی، آمارها حاکی است که بیشتر آزارها در خانواده و از سوی والدین بخصوص پدر آنها صورت گرفته است که این امر خود موجب تضعیف اعتماد به نفس، به وجود نیامدن مهارتهای اصلی فکر کردن و فقدان رشد اجتماعی در کودکان میشود.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، با اشاره به این که اغلب خانوادههای این کودکان با مساله اعتیاد، طلاق، اختلاف شدید خانوادگی، فقر، فوت یکی از والدین کودکان و یا معلولیت و بیماری آنها روبهرو هستند، اظهار کرد: کیفیت روابط درونی و میزان استحکام خانواده این کودکان، متزلزل و آنها از خانوادههای شلوغ و طرد شده از طرف اقوام و اجتماع بودهاند. ۶۰ درصد آزاردیدگان دختر و ۴۰ درصد بقیه پسر بودند.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، درباره اقدامات مددکاری انجمن در جهت حمایت از حقوق کودکان و کاهش، کنترل و پیشگیری از کودک آزاری خاطرنشان کرد: تشکیل پرونده و اطلاعات برای واحد حقوقی و مشاوران انجمن و ترتیب دادن ۶۰ جلسه مشاوره از سوی مشاوران و روانشناسان انجمن از جمله کارهای صورت گرفته طی ۶ ماه اخیر بوده است، به طوری که در این مدت، ۱۰ مورد بازدید از منزل به منظور شناسایی بهتر مشکلات و ۳۲ مورد مساعدت حقوقی در ابعاد خانوادگی، اجتماعی و غیره به واحد مددکاری ارجاع داده شده است.
وی ادامه داد: برای حل برخی مشکلات این کودکان از دیگر سازمانهای دولتی و غیردولتی نیز کمک گرفته شده است.
به گزارش ایسنا، گزارش سالانه واحد مددکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان حاکی است، در یک سال اخیر حدود ۲۰۰ مورد کودکآزاری به مددکاری انجمن ارجاع شده که تکتک این موارد نشاندهنده خشونت، بیمهری و مورد غفلت قرار گرفتن کودکان است.
براساس این گزارش، حدود ۴۸ درصد این کودکان مورد آزار بدنی، ۴۹ درصد آزار عاطفی، ۱۳ درصد آزار جنسی، ۲۰ درصد بهرهکشی اقتصادی و ۱۲ درصد مورد آزار آموزشی قرار گرفتهاند. هرچند در برخی موارد نیز دو یا چند مورد کودکآزاری توامان صورت گرفته است.
براساس همین گزارش، با این که کودکآزاری بخصوص از نوع جنسی و بدنی آن، از لحاظ قانونی جرم محسوب میشود، اما عملا این مسائل با وجود تاییدیه پزشکی قانونی و قابل رویت بودن، همچنان رخ میدهد.بررسی وضعیت خانوادگی کودکان ارجاع داده شده در سال گذشته به واحد مددکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان نشان میدهد، در خانواده ۳۰ درصد کودکان، تجربه اعتیاد و مصرف مواد مخدر وجود دارد. همچنین در خانواده ۴۰ درصد آنها اختلافات شدید خانوادگی، ۴۰ درصد فقر، ۳۱ درصد تجربه طلاق و جدایی و ۹ درصد فوت والدین و در برخی موارد چندین عامل مشترک، مشاهده میشود.
باید افزود: علاوه بر متغیرهای فقر، اختلافات شدید والدین، طلاق و فوت، وجود عواملی چون جمعیت زیاد، استرسهای خاص چون بیماریهای روانی، اخلاقی و غیره در خانواده این کودکان نشاندهنده ساختار نابهنجار خانوادههای این کودکان بوده است.
میانگین سنی کودکان آزاردیده ۱۰ تا ۱۲ سال
طبق آمار سال گذشته، میانگین سنی کودکان آزاردیده، ۱۰ تا ۱۲ سال و توزیع جنسیتی آنها تقریبا مساوی بوده است، به طوری که ۴۸ درصد پسران و ۵۲ درصد دختران مورد آزار قرار گرفتهاند.
مددکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان، برای بررسی و پیگیری این موارد اقداماتی را انجام داده است، به طوری که تقریبا ۸۰ مورد در دفتر انجمن بررسی وضعیت شدهاند و بنا به ارزیابی و ضرورت تشخیص و مشاوره مددکاری از متخصصان برای مشاوره، روانشناسی، روانپزشکی، وکلا و غیره استفاده شده است.
بر پایه گزارش مددکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان، از آنجا که اکثر کودکان مورد آزار نیاز به مساعدتهای حقوقی دارند، در زمینه حضانت، بدسرپرستی و بیسرپرستی، آزار جنسی، بدنی و غیره، تقریبا ۴۰ مورد از موارد کودکآزاری با بررسی تمامی ابعاد و جوانب خانوادگی و اجتماعی و غیره توسط مددکار به واحد حقوقی ارجاع شده است.
بر پایه این گزارش و با استناد به آمارهای ارائه شده که بیشترین آزارها در خانه و خانواده اتفاق میافتد، باید برنامههایی برای حمایت از خانوادههایی که در وضعیتهای دشوار و با آسیبهای متعددی روبهرو هستند، اجرا شود. سرمایهگذاری در این بخش و بالا بردن خدمات رفاه اجتماعی چون آموزش مهارتهای فرزندپروری و روشهای مفید تربیتی در جهت کاهش و پیشگیری از کودکآزاری میتواند مفید واقع شود.
براساس گزارش انجمن حمایت از حقوق کودکان، در مدارس و دیگر محیطهای آموزشی نیز موارد کودکآزاری اطلاع داده شده است که میطلبد مدیران، آموزگاران و معلمان از راهبردهای آموزشی عاری از خشونت استفاده کنند و در این زمینه برنامههای درسی و تدریس حقوق کودک و آموزش مهارتهای زندگی نیز میتواند در مدارس مثمرثمر باشد. از سوی دیگر آگاهی والدین و کودکان از حقوق کودک و حساسسازی نهادهای مختلف در جامعه نیز به نوعی در تغییر فرهنگ خشونت موثر است.
منبع:
http://www.irbar.com/law-articles-database/3037/3249