عکس :سایت بیدار زنی
فیروزه فروزانفر
جهان خود را نارنجی کنید. این شعاری است که سازمان ملل متحدد از ۲۵ نوامبر، روز بین المللی خشونت علیه زنان تا ۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشربرای برای مقابله با خشونت علیه زنان برگزیده تا اقدامی جهانی برای ارتقا و پیشگیری از خشونت علیه زنان راه اندازی کند .
همواره طی این ۱۶ روز اقدامات مختلفی از سوی دولت ها و سازمان های بین المللی وفعالان جامعه مدنی برای مقابله با خشونت علیه زنان، سازمان‌ها و فعالان محلی و بین‌المللی و رسانه ها و ارکان سازمان ملل متحدد انجام می گیرد .
هر ساله در این روزهای نارنجی کنفرانس ها ، جلسات بحث و بررسی ،برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، برپایی کنسرت و جشنواه‌های فیلم که با مشارکت دولت‌ها، رسانه‌ها، سازمان‌های مدنی و ارکان ملل متحد برای ارتقای آگاهی در سطح عموم برگزار می شود .
لازم به ذکر است موضوع کلی روز نارنجی در سال ۲۰۱۳ عبارت بود از: «فضاهای امن برای زنان و دختران» که توصیه‌های مقرر در سند نهایی پنجاه و هفتمین اجلاس کمیسیون مقام زن را مدنظر قرار داد.
کمپین دبیر کل و روز نارنجی
تعیین بیست و پنجم هر ماه به عنوان روز مقابله با خشونت علیه زنان کمپین دبیرکل ملل متحد در رابطه با پایان دادن به خشونت علیه زنان است که توسط نهاد زنان ملل متحد، سازمان‌دهی شده و رویه‌ای است که تاکنون برای تمرکز بر مسائل مهم جهانی و بین‌المللی مورد توجه قرار داشته است، اما تمرکز بر موضوعی به صورت ماهانه و به عبارت دیگر ۱۲ بار در طول یک سال، در حوزه حقوق بین‌الملل بشر، اقدامی بی‌سابقه به شمار می‌رود. به عبارتی بیست و پنجم هر ماه به عنوان روز نارنجی؛ یعنی روز اقدام برای ارتقای آگاهی و پیشگیری از خشونت علیه زنان است .
آنچه مسلم است کمپین دبیر کل منجر به گسترش روند اقدامات بین المللی در حوزه زنان و تسریع اقدامات دولت ها و حساس سازی افکار عمومی برای پیشگیری از خشونت علیه زنان شده است ، امری که اگر محقق شود ما شاهد ارتقا روز افزون حقوق بشر در جهان خواهیم بود .
البته دغدغه مهم در این زمینه آن است که علی‌رغم دستیابی به وفاق کامل میان اعضای جامعه بین‌المللی بر محتوای مدنظر نهادهای بین‌المللی؛ از جمله نهاد زنان ملل متحد در رابطه با مسائل زنان، تلاش قابل توجهی بر اجرای راهبردهای پیشنهادی آنها در دستور کار قرار دارد و این روند هر روز در حال بالندگی نیز هست.
پروانه های فراموش ناشدنی
سال ۱۹۸۱ بود . گردهمایی بزرگی در” بوگوتا کلمبیا ” از روز ۱۸ تا۲۱ جولای از زنان فمنیست آمریکای لاتین جزایر دریای کارائیب تشکیل شده بود . زنان شرکت کننده دراین نشست تصمیم گرفتند به عنوان یادبود خاطره سه خواهرمبارز در جمهوری دومینکن که در ۲۵ دسامبر سال ۱۹۶۰ کشته شده بودند چنین روزی را روز بین المللی مبارزه برای محو خشونت علیه زنان نام گذاری و به سازمان ملل پیشنهاد کنند .
شاید اگر امروز سه دختر خانواده میرابال،” پاتریا، مینروا و ماریا ترزا ” زنده بودند ; خواهرانی که به پروانه های فراموش ناشدنی تشبیه شده اند در کنار تمام برابری خواهان حضور پیدا کرده و برای داشتن امنیت و صلح برای زنان تلاش می کردند .
۱۶ روزی که روز جهانی ایدز در اول دسامبر و بزرگداشت کشته شدن چهارده دانشجوی دختر در مونترال کانادا در ۶ دسامبر را در بر می گیرد و می تواند نهضت نیرومندی برای محو خشونت علیه زنان ایجاد کند .
بدون شک خشونت علیه زنان یک دمل چرکین بر چهره جهان است . یک زخم کهنه که چهره خونین و پر از رنجی بر تاریخ حک کرده است . کندن این زخم کهنه نیاز به اراده جهانی دارد . خشونت علیه هر زن و کودکی ننگ بشریت است و باید عملی قبیح تلقی شود .
سالی که گذشت سالی پر از خشونت علیه زنان بود . بردگی و اسارت زنها بوسیله داعش و فروش آنها در بازارهای مکاره ، تجاوز به آنها ، مهاجرت ناشی از مناقشات مسلحانه از جمله خشونت هایی بود که خانواده ها را متلاشی وکودکان و زنان را آواره کرد وعداوتی دیرینه با زنان را به رخ کشید .
سالی که گذشت سالی بود که بر صورت دختران شهرمان اسید پاشیده شد تا درس عبرت برای دیگر زنانی باشد که هویتی جز نقش های خانگی را برای خود قایل هستند و می خواهند مالک بدن خودشان باشند .
سالی که گذشت چه بسیار دخترانی که بوسیله گروههای تند رو اسلامی موسوم به بوکو حرام در نیجریه دزدیده شده تا به عنوان اسیر با مردان این گروه همخوابه شوند .
درسالی که گذشت تنها ۴۰۰۰ خشونت علیه زنان در افغانستان گزارش شد و چه بسیار خشونت هایی که انجام شده و گزارش نمیشود.
۱۶ روز نارنجی فرصت بسیار خوبی است برای فعالان حقوق بشر که دست دردست هم برای محو خشونت علیه زنان تلاش کنند .
